BAZI ÖNEMLİ BAĞ HASTALIKLARI VE MÜCADELESİ :

BAZI  ÖNEMLİ  BAĞ  HASTALIKLARI  VE  MÜCADELESİ : 

Bağcılıkta  karşılaştığımız  en  önemli  hastalıklardan  olan  Bağ  Mildiyösü,Bağ  Antraknozu,Külleme  ve  Ölü  Kol  hastalıklarından  ve  mücadelesinden  bahsedececeğim.Bağ  alanı  bakımından  Dünya  bağcılığında  5.sırada  yer  almamıza  rağmen  birim alandan  elde  ettiğimiz  ürün  miktarı,bu  ürünlerin  değerlendirilmesi  bakımından  çok  gerilerde  olduğumuzu  daha  önceki  yayınlarımızda  belirtmiştik.Bunun  sebeplerinide  geçtiğimiz  aydaki  sayımızda  anlatmıştık.Bağcılığımızı  geliştirmek,verim  ve  kaliteyi  artırmak  için  yapılması  gereken  Teknik  İşlemleri,Bağ  kurulurken  yapılması  gerekenleride  daha  önce  anlatmıştık.Tarım da  işimiz  önce  iklimledir.Eğer  iklim  şartları  uygun  olmazsa; iklimin dışında  her şey  uygun,mükemmel  olsa  bile   sonuca  ulaşamayız.Gübreleme,ilaçlama,budama,çeşit  seçimi  daima  iklime  uygun  olmak  zorundadır.İyi  bir  üretici  daima  iklimi  gözetir.Hastalıkların gelişimi,ilaçlama,gübreleme,ilaç  ve  gübrelerin  çeşit  ve  kalitesi  iklimle  bağlantılıdır.Başarılı  üreticiler  daima  kısa  ve  uzun  vadeli  hava  durumuna  bakarak  programını  yaparlar.Gelişen  teknolojiden  en  iyi  şekilde  faydalanarak  bu  programları  yapmak,bazı tedbirleri  almak  artık  elimizdedir.

        BAĞ  MİLDİYÖSÜ(Plasmopara viticola) : 

 Asmanın  yaprak,sürgün  ve  salkım  gibi  bütün  yeşil  aksamında  zarar  yapan  mantari  bir  hastalıktır.Omcanın  önce  genç  yaprakları  ile  güneş  görmeyen  ya da  az  gören,hava almıyan  yaprakları  hastalanır.Yaprakların  üst  kısmında  sarı  yağ  lekesi  gibi  bir  görünümde  ortaya  çıkar;yaprağın  alt  yüzeyinde  de  beyaz  renkli  mantar  tabakası  oluşur.Bunu bazı  üreticiler  külleme  ile  karıştırır.Lekeler  büyüdükçe  ortaları  kızarır.Önlem  alınmadığıtakdirde  yapraklar  kuruyup  dökülür.Daha  şiddetli  durumlarda  sürgünler  kurur.Eğer  bu  hastalık  çiçek  devresinde  olursa  salkım  silkmeleri(dane  dökülmesi),daha  ileri  devrede  ise  danelerin  buruştuğu,meşin  gibi  sertleşerek  büzüldüğü  görülür.Çiçek  salkımlarında  mantar   salkımın  her  tarafını  kaplayabilir,kısa  zamanda  şartlar  elverişli  olduğu  zaman kahverengiye  dönüşerek  kuruyup  daneler  dökülür.Taneler  küçük  iken  daha  hassastır.Beyaz  ve  siyah  çeşit  üzümlerde  hastalıklı  kısımların  rengi  farklı  olur.Beyaz  çeşitlerde  mat-grimsi  yeşil; siyah  çeşitlerde pembemsi  kırmızıya  doğru  döner. Hastalıkla   mücadele  etmeden  önce  iklim  şartlarına  göre  gübreleme  ve  besleme programımızı  yapmamız  gerekmektedir.Yağışlı  geçen  yıllarda  bitkilerin  kökleri  tam olarak  gelişemediği  için  topraktan  yeterli  miktarda  besin  elementi  alamazlar.Yine toprak  sıcaklığının  düşük  olduğu  yerlerde;toprak  Ph  sının  yüksek  olduğu  bölgelerde bitkilerde  düşük  düzeyde  Fosfor  olacağından  hastalıklara  karşı  direnç  azalmaktadır.Bağ  tesis  edilirken  toprak  analizi   yaptırılmalı  ve  tabansuyu  seviyesi  ölçülmelidir.Özellikle  mildiyö  ve  ölü kol  hastalıklarında  bu  durum  önemlidir.Yağışlı  geçen  yıllarda,nispi  hava  neminin  yüksek olduğu (%  85-95),sıcaklığında  25-27  C de    olduğu  durumlarda mildiyö  riski  artmaktadır.Gece-gündüz  ısı  farkının  üç  kat  olduğu  durumlarda  çiğ  fazla  olmaktadır.İklim  şartlarına göre  gübrelememiz  de   yanlış  olursa  (aşırı  azotlu  gübre)  mildiyö  riski  dahada  artmaktadır.Tahmin  ve  uyarı  istasyonlarının  bulunduğu  bölgelerde  ilaçlamalar  için  bilgi  alınmalıdır.Hastalıklı  sürgünler  dipten  kesilip  uzaklaştırılmalı,yabancı  ot  mücadelesi  yapılmalıdır.

       BAĞDA  KÜLLEME  (Uncinula  necator ) : 

Külleme  asmanın  tüm  topraküstü    yeşil  organlarında  görülür.Özellikle  sıcak  ve  kurak  bağ  yörelerinde  yaygındır.Yeşil  kısımlarında  sanki  gri  toz  gibi,pudramsı  beyaz  bir  görünümle  başlar.Bu  belirtilerden  sonra  hastalık  zamanla  çiçek  salkımlarınıda  etkiler,meyve  silkmelerine  neden  olur.Danelerin  geç  dönemde  hastalığa  yakalanması  halinde dane  gelişmez  ve  de  çatlar,daneler  küçük  kalır.Genelde  daneler   %  de  8  şekerlenene  kadar  devam  eder.Budama  iyi  yapılmalıdır,asmanın  iç  kısımlarına  doğru  hava  dolaşımı iyi  olacak  şekilde  yaprak  ve  sürgün  alınmalıdır.Hem  bu  şekilde  ilaçlama da  iyi  yapılır. Sürgünler  25-30  cm  iken  ilaçlamaya  başlanmalıdır.İkinci  ilaçlama  çiçek  taç  yaprakları döküldüğü  zaman  yapılmalıdır.Mücadelenin  en  etkin  ilacı  kükürttür,kükürt  uygulamaları  için  en  uygun  sıcaklık  aralığı   25-30  C’ dir.18  C’ nin  altında  etkinliği  azalır,30  C ‘nin  üzerinde  zarar  verebilmektedir.

    BAĞLARDA  ÖLÜ  KOL  HASTALIĞI(Phomopsis  viticola)

 Başta  sürgünler  olmak  üzere  yapraklar,yaprak  sapları,salkım,salkım  sapları  ve  taneler hastalığa  yakalanabilir.Hastalık  daha  çok  kendini  sürgünlerde  gösterir.Sürgün  dibinden  başlayarak  5.  göze  kadar  lekeler  ve  çatlamalar  şeklinde  kendini  gösterir.Önce  koyu  siyah  lekeler  şeklinde  başlar,gövdede  siyah  çatlak  ve  yaralar  oluşturur,ilerleyince  daha da  derinleşir,odunsu  dokuyu  da  çatlatır.Tedbir  alınmazsa  ksilem  dokuya  kadar  girer,gelecek  yıllarda  daha  büyük  zararlar  verir.Hastalanmış  yapraklar  sararır,buruşur  ve küçük  kalır,gelişemez.Salkım  ve  dane  saplarında  siyah  lekeler oluşur.Mildiyöde  olduğu  gibi  iklime  göre  gübreleme  programı  yapılmalıdır,aşırı  azotlu  gübrelemeden  kaçınılmalıdır.  Yağışlı  geçen  yıllarda,toprak  Ph  sının  yüksek  olduğu  yerlerde  yapraktan Fosforlu  gübrelerle  besleme  yapılmalıdır.Ölü  kol  hastalığı  olan  yılın  sonunda  hasat  sonrası  iyi  ilaçlama  yapılmalıdır.Budama  dikkatli  yapılmalıdır,budama  aletleri  temizlenmeli,budama  atıkları  yakılmalıdır.En  önemlisi  hasta  asmalardan  aşı  kalemi  alınmamalıdır.Hastalıklı  kısımlar  güzelce  ayrılmalı,gözler  uyanmadan  önce  ilaçlama yapılmalıdır.Genellikle  mildiyöye  ruhsatlı  olan  ilaçlar  Ölü  Kola’da  etkilidir.

   BAĞ  ANTRAKNOZU  HASTALIĞI(Elsinoe  ampelina)

 Bu  hastalıkta  asmanın  tüm  yeşil  aksamında,sürgünlerde  ve  salkımlarda  görülür.Yağışlı  geçen  yıllarda,  bağıl  hava  neminin  yüksek  olduğu  yıllarda  yaygın  görülen  bir  hastalıktır.Yapraklarda  önce  küçük,düzensiz  lekeler  oluşur,sonra  merkezi  gri,kenarları koyu  kahverengileşir.Sürgünlerde  önce  lekeler  açık  kahverengi  ve  yuvarlak  olur;sonra elips  şeklini  alır.Lekelerin  olduğu  yer  kabarık  ve  koyu  renkli  olur,hafifçe  çöker.Daha  yaşlı  sürgünlerde  lekeler  irileşir,orta  kısmı  çatlar.Üreticiler  arasında  bu  hastalığa  “Kuş Gözü”  denir.Lekelerin  altındaki  doku  kurur  ve  sertleşir.Mücadelesi  Mildiyö  ve  Ölü  Kol İle  aynıdır.İklimsel  şartlara  uygun  gübreleme  ve  düzenli  ilaçlama  ile  kontrol  altına  alınır.Ölü  Kol  olan  bir  bağdaki  gibi  tedbir  alınmalıdır.Bu  hastalığın  olduğu  bağda  ilaçlama  yapıldıktan  sonra  hastalıklı  kısımlar  kuruyarak  kendini  daha  açık  bir  şekilde  belli  eder.Bu   duruma   bir  çok  üreticimiz  verilen  ilaç  yaktı,fitotoksisite  yaptı  şeklinde  şikayetçi  olur.Çok  fazla  geç  kalınmadan  mücadele  yapılmalıdır.